Pagina's

maandag 7 januari 2013

Sugardaddy

Ik zie mijn vriend graag, maar echt romantisch zijn we hier niet. Voor Kerstmis had ik al op voorhand aangekondigd dat ik hem een short cadeau zou doen. Toen bleek dat ik iets te laat besteld had en dat het pakje er niet ging zijn op Kerstmis. "Oh dat is niet erg," was zijn reactie, "want ik heb nog niets voor jou."

Hij moet gedacht hebben dat dit op mij van toepassing moest zijn:

Yeah right. As if.

Tijd voor plan B. Daarom liet ik mij zo af en toe het volgende eens ontvallen: "Schat, ik heb een handtas gezien online. Maar echt, zo mooi. Zou ik die kopen? Ik heb wel al veel geld uitgegeven deze maand. Maar ik zou ze toch graag hebben. Ze is echt mooi..."

En het werkte want hij vandaag vroeg hij: "Hoe zat dat met die handtas? Waar kan ik die vinden?" "Op amazon." Waar anders? Daar bestel ik tegenwoordig 95% van al mijn online aankopen en houd ik mijn favoriete producten bij in een wishlist.

"Laten we niet moeilijk doen," stelde ik voor. "Jouw credit card is toch gelink aan mijn account (omdat hij een keer iets besteld heeft en zelf geen login wou creƫren). Ik zal de bestelling wel plaatsen en dan jouw kaart aanduiden voor de betaling."

In een paar clicks was het geflikt. Later deze week mag ik mij de trotse eigenaar noemen van een nieuwe handtas. Zo voelt dat dus als je jezelf mag verwennen op kosten van een sugardaddy.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten