Pagina's

donderdag 3 december 2015

uitzichtloosheid

Er werd vandaag veel gezegd en geschreven over Uplace. Ook dit:


Gevleugelde woorden van N-VA-fractieleider Matthias Diependaele.

Ik ben geboren en getogen op nog geen 5 kilometer van de plek waar het shopping center hopelijk nooit gebouwd gaat worden. Ik had geen enkel idee dat het zo slecht ging met mijn streek.

De heer Diependaele is geboren en getogen in Zottegem (al spreekt Wikipedia dit tegen), meer dan 50 kilometer van Machelen verwijderd. Maar wat een geluk dat hij volledig op de hoogte is van alle kennis en feiten in dit dossier!

woensdag 25 november 2015

#zegtleon

een nieuwe lading

(ik heb thuis zo goed als nooit mijn bril aan)
 


 



Léon mixt schroevendraaiers en tournevis dooreen

deze keer komen alle icoontjes trouwens van The Noun Project. Als je geluk hebt, vind je er eentje die public domain is, maar als hij onder de creative commons valt, moet je de artiest credit geven.

zondag 15 november 2015

#zegtleon





Ik had zin om iets visueels te doen met de leuke uitspraken die Léon tegenwoordig uitkraamt.



---------
Léon weet trouwens helemaal niet wat een democratie is maar het zit wel in zijn bloed om de oligarchie die ons gezin is aan te vechten.
En het feit dat hij Picasso kent is te danken aan het fantastische boek De Verdwenen Engel van Max Ducos, hij is alleen nog geen groot kunstkenner.

vrijdag 13 november 2015

J-34/J-2

*

Nog 34 dagen tot de nieuwe Star Wars uitkomt...**

en nog maar 2 dagen om het tweede boek van Lunarbaboon te bestellen op Kickstarter.***


* aan een afgerond gemiddelde van 1 Star Wars film per 5 jaar zou episode 27 pas in 2115 uitkomen
** denk niet dat ik over 34 dagen effectief ga aanschuiven om de film te zien, zo'n die hard fan ben ik nu ook weer niet
*** ja, ik maakte vorig jaar al eens reclame voor Lunarbaboon, maar ik vind dat iedereen hem zou moeten volgen, zo goed is hij

woensdag 11 november 2015

te laat

6 jaar nadat we in ons huis introkken zag ik het eindelijk eens zitten om alles wat we in die afgelopen jaren op zolder hadden gesmeten eens op te ruimen.

Tijdens deze opruim profiteerde ik er van om ook wat (slecht belichte) foto's van overgebleven babyspullen te nemen en ze op 2ehands te zetten. Zo heb ik onder andere een relax die een opfrisbeurt nodig heeft in de aanbieding, een isofix, en accessoires voor een tripp trapp.

Verkopen op 2ehands is one big pain in the ass met mensen die belachelijk weinig bieden, een bod doen om daarna nooit meer iets van zich te laten horen, beloven om langs te komen maar dat dan toch niet doen en wat nog allemaal...

En toen was er eindelijk iemand die oprecht geïnteresseerd was in de accessoires voor de tripp trapp. De mens in kwestie kwam aan mijn deur bellen en zei hij dat hij zijn tripp trapp had meegebracht om eens te kijken hoe het werkte. En wat een geluk voor hem want bleek dat mijn accessoires uit 2009 net niet op zijn nieuwe stoel gezet kunnen worden (het scheelde millimeters).

Daarstraks kwam iemand voor de isofix en rarara, net hetzelfde verhaal. De isofix kon wel correct geïnstalleerd worden in haar auto, maar haar nieuwe maxicosi (een bubble of whatever, ik ben totaal niet meer mee met die dingen) wou maar niet vastklikken. En ook hier een kwestie van millimeters.

Uiteraard hebben al die merken veel liever dat je hun nieuwe producten aanschaft dan dat je een tweedehands koopje scoort en dus zorgen ze ervoor dat je bijna niet anders kan. Hurray for capitalism. Ik begin te vrezen dat ik niet van mijn spullen ga af geraken tenzij ik ze in het containerpark afzet.




dinsdag 27 oktober 2015

J-51

Ik weet het toch zo niet.

Mocht ik een Star Wars Rebel zijn, ik reed liever niet rond met het logo van the Galactic Empire in het groot op mijn wielen...

promotie bij Dreamland

En nu we het toch over Star Wars hebben: gisteren kwam ik deze tegen waar ik hard om moest lachen

... en uiteraard dit: www.howmanydaysuntilstarwars.com


woensdag 2 september 2015

kruisje


- Waarom doe je dat?
- Omdat in het boek stond dat Jezus een kruisje zette op het hoofd van de kinderen.

Why oh why stuurde ik mijn kind naar een katholieke school?

(ik ben naar dezelfde school gegaan en er, naar mijn mening, toch nog wel ok vanaf gekomen, dus dat komt allemaal wel goed zeker?)

dinsdag 28 juli 2015

roald dahl

Het zal een jaar of 2 geleden zijn dat ik per toeval nog eens een krant kocht. Ik weet al niet meer welke krant het was, laat staan dat ik nog weet waarom ik er een kocht. Ik weet wel dat het op een vrijdag was. En dat ik geluk had, want in de krant zat net die dag een bon waarmee je voor een interessante prijs 4 boeken van Roald Dahl mocht gaan afhalen bij de Standaard Boekhandel.

Léon was er op dat moment nog te klein voor, maar zo'n kans om een goede leesbibliotheek voor hem aan te leggen kon ik niet laten liggen en dus zette ik de boeken in zijn kast en daar bleven ze een tijdje staan.

Tot een paar maand geleden, Toen kreeg hij interesse om voor het slapen gaan telkens een hoofdstuk te lezen uit langere boeken. De tijd om de Roald Dahlboeken boven te halen was aangebroken! Ze werden trouwens zo goed onthaald dat we prompt aan oma vroegen om op zolder te kruipen en daar al mijn exemplaren en die van mijn zussen van onder het stof te halen.

We begon met de Griezels en wat een schot in de roos. Léon vond al het gescheld van de afschuwelijke hoofdpersonages supergrappig. Daarna volgde de GVR (snoskommers!), Sjakie en de chocoladefabriek (oempaloempa's!), Ieorg Idur (schildpadden! Al vond Léon meneer Hoppe maar een vuile valsspeler) en morgen lezen we het laatste hoofdstuk van Mathilda (Bram Bokkepoottaart!).

Maar wat ik u eigenlijk wou vertellen (buiten het feit dat, met of zonder kind, boeken van Roald Dahl lezen altijd een goed idee is) is dat er nu een geweldige app uit is gebaseerd op de Griezels (The Twits):Twit or Miss. Een superleuk spelletje dat ik officieel op onze tablet installeerde voor mijn zoon maar waar ik mij officieus zelf al menig uur mee heb bezig gehouden. De app is beschikbaar voor ios en android en, best van al, volledig gratis. En bij deze hebt u geen enkele reden meer om hem niet onmiddellijk te downloaden.




dinsdag 21 juli 2015

kunst

Ongeveer één keer per jaar frutsel ik graag met papier maché. Zo heb ik hier al een paar kommetjes liggen (bestaat er iets simpeler?), maar ook een schildpaddoosje en een cactus.

Vandaag was de verjaardag van mijn mama en op haar verlanglijstje stond een kunstwerk. De ideale gelegenheid om karton, (keuken)papier en behangerslijm boven te halen en iets ineen te steken.

Onder het motto Steal Like an Artist vond ik na wat googlen mijn inspiratie bij Nathan Pierce.

En voila, hier het resultaat:

Het werk is getiteld "De Kleinkinderen" en je moet er geen moeilijke symboliek achter zoeken: wat je ziet zijn de 3 kleinkinderen van mijn mama. Het was Léon die de kleur beslist heeft ("je moet blauw nemen, dat is mijn lievelingskleur"). Hij heeft mij trouwens ook geholpen bij verven van de eerste blauwe laag.

Ik heb het werk zelfs gesigneerd, al moesten we de datum er later weer afveilen of het ding bleef niet goed rechtstaan.



zondag 14 juni 2015

oorlog

"Waar is het weeral oorlog? In Kestria?"
We hadden daar de dag voordien over gepraat.
"In Oekraïne, zeg ik. "En in Syrië, al 4 jaar."
"Ah, ja! Syria. Kestria is van My Little Poney."

een mens kan toch echt wel alles vinden met Google, zelfs oorlog in ponyland
- bron -

donderdag 4 juni 2015

use the force léon

Léon kijkt naar Star Wars.
"Maar mama, hoe kan dat nu? Hij doet gewoon zijn hand omhoog en de andere valt alsof hij geduwd werd. Hoe heeft hij dat gedaan?"

3 jaar is dat kind al fan van Star Wars. Blijkt dat hij er niets van begrepen heeft...






maandag 4 mei 2015

prioriteiten

Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen en toch lijk ik het nooit te leren. Nog maar eens deed ik pas vanochtend Léon zijn boekentas open, om daarin een brief te ontdekken die er al van donderdag inzat.

En wat was het goede nieuws? Léon heeft tegen morgen schoenen met witte zolen nodig. Iets wat we uiteraard niet in huis hadden. Ik mag van geluk spreken dat mijn werk niet ver van een winkelstraat ligt en dat ik in mijn middagpauze snel een paar kon gaan kopen.

Maar kom, ik mag dan op sommige vlakken schromelijk tekort schieten, Léon had vandaag, op Star Wars Day, ten minste een Star Wars T-shirt aan.
't Is allemaal kwestie van prioriteiten.

May the 4th be with you!

maandag 16 maart 2015

fashion victim

Ik had een nieuwe jeans gekocht voor mijn zoon. Ze was een beetje te lang en dus sloeg ik de zomen om.

"Maar mama, dat is niet mooi en de kindjes gaan zien dat dat zo omgedraaid en lichter blauw is!"


Vijf jaar en dat komt mij al vertellen wat kan en niet kan...

zondag 15 maart 2015

mijn nieuwe bff

Toen ik 's ochtends mijn facebook opendeed zag ik dat ik een friend request had. In mijn begindagen op de social networksite kwam dit regelmatig voor, maar tegenwoordig krijg ik misschien 1 verzoek om de 4-6 maand of zo. Een melding bewijst dat ik dan toch niet geheel onpopulair ben. Jeej!

De aanvraag in kwestie kwam van een collega. Niet echt een directe collega, wel een van de personen die de receptie bemant waar onder andere alle pakjes toekomen en waar de post geregeld wordt. Soms moet ik dus bij hem zijn om iets op te halen of te verzenden. We zijn nog nooit een echt gesprek aangegaan, maar we zeggen elkaar wel steevast vriendelijk goeiedag. Basis genoeg om een facebookvriendschap aan te gaan, leek mij.

In de namiddag kreeg ik een mail van mijn nieuwe vriend: er lag iets op mij te wachten aan de receptie. Ik kom toe op de dienst en vraag er achter. Mijn nieuwe vriend kijkt op en vraagt... "En wat is jouw naam?"

Facebookvrienden... zijn ze niet geweldig?
-_-




dinsdag 24 februari 2015

megagrote aanrader

Léon en ik gaan regelmatig samen naar de bibliotheek. We zijn al een heleboel leuke boeken tegen gekomen, maar vorige week stootten we op een absoluut pareltje: Het Ongelooflijke Verhaal van de Megagrote Peer van Jakob Martin Strid.


Het boek is een dikke hit zowel bij de zoon als bij mij. Het bestaat uit verschillende hoofdstukken en voor het slapengaan lees ik er 1 à 2 voor. Het is ook super meeslepend! Zo had ik de eerste 4 of 5 hoofdstukken al voorgelezen toen ik donderdagavond plannen had en Léon niet in bed zou kunnen leggen. Ik verwittigde mijn vriend dat hij zeker niet het boek van de megagrote peer mocht lezen want ik wou zelf weten hoe het verder ging. Ik ging Léon bellen om ook hem te overhalen papa een ander boek te laten lezen, toen mijn avondactiviteit op het laatste moment gecanceld werd. Hoera! Goed nieuws! Nu kon ik toch voorlezen en te weten komen hoe het zat met het Mysterieuze Eiland.

Ondertussen hebben we het boek al een keer of 3 gelezen (in het weekend kwam Léon daar specifiek achter achter vragen) en we zijn nog altijd even grote fan. Maar er is ook slecht nieuws: het is nergens meer te verkrijgen! Boehoehoe! Ik heb al overwogen om bij de bibliotheek te zeggen: "Oepsie, ik ben het boek verloren. Is dat nu niet spijtig?" maar ik ben daar veel te eerlijk voor. Daarnaast ben ik deze zomer al een boek vergeten in Denemarken (toen echt per ongeluk) en ik wil nu ook niet op een blacklist terecht komen. (Geen idee of bibliotheken echt een blacklist hebben, maar ik neem liever geen risico's).

Dus, als iemand weet hoe ik de uitgever kan overtuigen om een nieuwe druk te starten of nog beter, als iemand een exemplaar te veel heeft liggen en dat aan mij wil schenken of verkopen, contacteer mij!


maandag 23 februari 2015

anima

Krokusvakantie, dat betekent Anima, festival van de animatiefilm. En dus bestudeerde ik enkele weken geleden het programma om er de beste film om met Léon te gaan zien uit te vissen.

Uiteindelijk kwam ik tot een shortlist van 3 films.

Big Hero 6
Bekijk de trailer hier.*
Big Hero 6 zag er goed uit en echt iets voor Léon (ik bedoel maar: robot!). Maar het is een Disneyfilm. Dat betekent dat je hem eender waar kan gaan bekijken in zo goed als elke filmzaal. Voor mijn anima-ervaring was ik op zoek naar iets minder mainstream. (Ondertussen hebben we de film trouwens gezien en uiteraard is Léon grote fan.)

Shaun the Sheep The Movie

Shaun the Sheep is geweldig! Zowat alles van Aardman Animations, de makers, is dat naar mijn mening. Deze film zien kwam dan ook onmiddellijk hoog op mijn verlanglijstje. Spijtig genoeg was het de openingsfilm van het festival wat betekende dat hij vertoond werd op een vijdagavond om 20u. Op dat uur ligt mijn zoon al te slapen, dus geen Shaun the Sheep (deze keer: begin april komt hij in de zalen, dan ga ik zeker kijken).

O Menino e o Mundo

Met zo'n trailer was ik onmiddellijk verkocht. Dit werd het dus. En het was leuk: een plaatsje op het balkon van de grote zaal van Flagey (studio 4), prachtige tekeningen, geweldige kleuren en catchy muziek (ik ken niets van Latijnse muziek, ik gok dat het bossa nova is?). Eén nadeel: op het einde heeft Léon mij afgeleid en ik heb het gevoel de clou gemist te hebben.

Toch ben ik blij dat ik de film gezien heb en Anima blijft een leuke activiteit om te doen met kinderen. Volgend jaar zijn we zeker weer op post!

*Aarg frustratie: ik heb 3 keer de trailer proberen insluiten, exact hetzelfde gedaan als bij de andere 2 en om één of andere reden verdween het ding altijd

dinsdag 17 februari 2015

utopie

bron
De tram rijdt over de Van Praetbrug. We kijken naar de vele kranen op de bouwwerf van wat blijkbaar Docks Bruxsel moet worden.

"Ik denk dat het een school wordt", zegt Léon.

Ik denk dat hij dit artikel gelezen heeft.


zondag 18 januari 2015

this definitely didn't sok

Ik zit in de raad van bestuur van de kribbe waar Léon vroeger opgevangen werd. Soms is dat vloeken.

Oh nee, die vergadering valt net in een week waar ik al redelijk wat dingen gepland heb. Ik ga dus niet veel thuis zijn.

Of oh shit. Volgende week is het raad van bestuur en ik moet het verslag van vorige keer nog maken. Waar liggen die papieren nu weer?

Of WTF verlangt de Vlaamse Regering nu van de kribbes en de ouders? Het nieuwe beleid vraagt serieus wat aanpassingen waarover menig uur van discussie is nodig geweest.

Maar het  is ook leuk. Lid zijn van een raad van bestuur geeft mij het gevoel iets nuttigs te doen, het is verrijkend en het geeft mij de kans dingen bij te leren over een materie waar ik anders nooit mee in aanraking zou komen.

En in mijn geval is het ook het enorme voorrecht te mogen samenwerken met een geweldig en gemotiveerd team en allemaal toffe madammen die alles uit de kast halen om hun kindjes een leuke tijd te geven. Madammen waarmee ik gisteren met veel plezier mee aan tafel zat tijdens het nieuwjaarsfeestje. Madammen die mij bedankten voor mijn inzet (die nu ook weer niet zo groot is) met dit supercadeau met de beste slogan ooit:
Kniekousen met apen be'kous' we are happy.

Een voorrecht zeg ik u!

woensdag 14 januari 2015

superléon

Ik lees één boekje voor wanneer ik Léon in bed leg. Eén. Want ik ken dat. Als ik één keer 2 boekjes zou voorlezen, ben ik vertrokken om dat tot de eeuwigheid te herhalen.

Op maandag was Léon nog helemaal niet slaperig en vroeg hij om een tweede boekje. Uiteraard ging ik niet toezeggen, maar ik kwam met een alternatief: een zelf uitgevonden verhaaltje over Supermarieke.

De plot was simpel: Supermarieke zat op de tram en oh jee: de brug was kapot. Als de tram niet stopte zou hij in de ravijn vallen! En waren zijn remmen toch ook niet juist stuk zeker? Kort samengevat: Supermarieke to the rescue, alles eindigt goed en iedereen is blij.

Het concept sloeg in als een bom en er werd onmiddelijk naar een verhaal over Superléon gevraagd. Ik vond vlug iets uit over boeven op het dak van de school en Superléon moest ze vangen. Mijn zoon was helemaal mee, leefde zich onzettend hard in en sloeg zelfs mee aan het fantaseren. Ik had al snel door dat deze verhaaltjes vanaf nu een vast onderdeel van het slapengaanritueel zouden worden.

En ja hoor, ik had gelijk. Zowel gisteren als vandaag kwam na het boekje de vraag om een verhaaltje over Supermarieke. Ik was gevleid dat hij om een verhaaltje vroeg met mij in de hoofdrol. Ik had echter beter moeten weten. Want dit is wat zowel gisteren als vandaag gebeurde. Ik schets het probleem: Supermarieke loopt op straat en hoort plots: “Help! Boeven overvallen de bank!” of Supermarieke is in de zoo en dan roept iemand: “Help! Mijn kindje viel in de leeuwenkooi!” Maar als ik wil vertellen hoe Supermarieke ter hulp gaat schieten, neemt Léon het over: “En dan komt haar baasje: Superléon!”

Haar baasje. Dat is een letterlijke quote. Het eerste wat Superléon trouwens tegen Supermarieke zegt is: “Dag mijn meisje.” Ik denk dat de ultieme fantasie van mijn zoon is om zijn ouders eens te vertellen wat ze moeten doen in plaats van zelf altijd te luisteren. Maar ik dwaal af, terug naar het verhaal. Ik bespaar u de details maar het komt erop neer dat Superléon alles en iedereen redt en Supermarieke niets anders kan doen dan ernaar te kijken.

Superléon. He saves the day but steals the spotlight.

Wie weet ziet Marvel hier wel brood in.

create your own marvel superhero

donderdag 8 januari 2015

2014 | in tips en links

Nog lijstjes! Als die dingen u ondertussen de strot uit komen, klik dan vlug weg. No hard feelings. Ik wou gewoon graag nog wat dingen delen die ik in 2014 goed/lekker/interessant/mooi/aan te raden vond. (en ja, sommige zaken zag de trouwe lezer hier al eens passeren, ik doe soms aan recyclage)

UIT ETEN
Culinair gezien was 2014 een succesvol jaar: 5 nieuwe lekkere restaurants ontdekt, dat is bijna 1 elke 2 maand. Oh ja, even “for the record”: geen enkele keer was Léon erbij.
-          Cuichine | Geweldig lekkere Aziatische keuken in Berchem
-          Toukoul | Ethiopisch restaurant in Brussel waar ze mij zeker nog eens terug gaan zien
-          Izakaya | mijn to go voor sashimi in Brussel
-          Tayyabs | Pakistaans restaurant in Londen (vlak bij Brik Lane) waar ik naartoe werd gesleepd door mijn vriendin die er woont en de beste adresjes kent
-          Hamburg | Lekkere hamburgers in Rotterdam

KOKEN
Niet al mijn eten kwam uit restaurantkeukens, regelmatig sta ik zelf ook achter de kookpotten. Ik deel graag de beste dingen die dit jaar voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst, uit mijn keuken kwamen.
-          vegan bolognaisesaus met champignons | zou ik elke week kunnen maken, het vegan aspect gaat wel aan mij verloren want ik eet al mijn pasta met kilo’s parmazan
-          limonade van watermeloen en framboos | heel verfrissend in de zomer
-          dip met cannellinibonen en feta | superlekker met geroosterd pittabrood, wordt hier klaargemaakt voor al mijn picknicks en aperitieven
-          gepaneerde haloumi met tomatensalade | voor wie op zoek is naar een lekker slaatje
-          chocolade bananencake | ideaal als je zwarte bananen hebt liggen
-          cake met courgette | voor wie eens iets anders wilt probreren
-          tex mex bloemkoolrijst | uiteraard moet mijn eigen recept ook in het lijstje

BOEKEN
Voor kerstmis 2013 kreeg ik een Kindle Paperwhite en sindsdien wordt hier weer regelmatig gelezen.
-          The Princess Bride van William Goldman | ik was zo hard mee
-          Edenbrooke & Blackmoore van Julianne Donaldson | boeken voor wie van Jane Austen houdt; ik las beide boeken in 1 weekend, zo goed vond ik ze
-          Frederica & The Grand Sophy van Georgette Heyer | nog boeken voor de Jane Austenfan; steevast met sterke vrouwelijke hoofdpersonnages
-          You Don't Have to Say You Love Me van Sarra Manning | chicklit, maar geweldig goede chicklit
-          The Perks of Being a Wallflower van Stephen Chbosky | niet het beste boek dat ik vorig jaar las, maar het verdient toch een plaatsje in dit overzicht

MUZIEK
Euhm ja... Ik luister heel graag naar muziek, maar ik ben nooit echt mee. Bewijs: hier waar ik in 2014 voor het eerst naar luisterde (en heel goed vond):
-          Florence + the Machine - Ceremonials | album uit 2011
-          Radiohead - The Bends | album uit 1995 (en hoewel ik alle singles kende, was 2014 het eerste jaar dat ik de hele plaat luisterde)
-          The Beach Boys - Tears in the Morning | uit 1970 – beter dan The Radio’s
-          Birdy - Birdy | album uit 2011
-          The Maccabees - Toothpaste Kisses | uit 2007

FILM
En als u dacht dat ik voor muziek niet mee was, voor film is het nog erger. Ik kijk heel weinig films en ga alleen naar de cinema met Léon. Voor Song of the Sea maakte ik 2 weken geleden al reclame, dus blijft er maar 1 andere film over die ik u kan aanraden: Once (2006). Deze film stond al lang op mijn te-kijken-lijstje. Ik was dan ook heel blij om hem in de catalogus van Netflix terug te vinden. Het is een Ierse low budget film. Verwacht geen grootste dingen of effecten, ook de acteerprestaties hadden soms beter gekund, maar het verhaal zit goed en de muziek (van Glen Hansard) is zo subliem dat het de hele film maakt. De soundtrack had eigenlijk bij het lijstje hierboven moeten staan, maar dan was de verrassing eraf en als u graag bewijs wilt dat ik gelijk heb: het titelnummer Falling Slowly won zelfs de Oscar voor beste lied. (Ja ok, sinds My Heart Will Go On er ook één won, kan dat klinken als een twijfelachtige eer, maar hier had de jury het voor 100% bij het rechte eind.)